Louise Vermeulen (20j): ALL-laser femto LASIK (oktober 2011)



Ik dacht er al enkele jaren aan mijn ogen te laten laseren maar angst hield mij een beetje tegen. Uiteindelijk heb ik toch de knoop doorgehakt. Wat me over de streep heeft gehaald is de wetenschap dat mijn vader, dokter Vermeulen enkel een operatie uitvoert als hij er zelf 100% achter staat.

De dag zelf verliep heel aangenaam. Ik werd warm onthaald in het LRC met een kopje koffie en een koekje. De verpleegsters deden nog een paar metingen en vertelden wat me te wachten stond. Ik voelde dat ik in goede handen was en dat stelde me gerust.

Ook tijdens de operatie vertelde men mij wat ik zou zien of horen zodat ik wist dat alles in orde was. Na 20 minuten waren mij beide ogen gelaserd zonder dat ik er eigenlijk iets van had gevoeld. Het is fantastisch om onmiddelijk na een operatie je ogen te openen en de klok aan de muur te kunnen lezen, zomaar, zonder bril of lenzen. Die middag ben ik al terug naar de les gegaan, o zo blij met mijn nieuwe ogen.



Louise Vermeulen

Beste patiënt,

Ik ben rotsvast overtuigd dat de ALL LASER LASIK, dus OPTIMISED laserbehandeling met Femtolaser en 400 Hz Wavelight Allegretto laser de STATE OF THE ART behandeling is.

Daarom heb ik de ingreep zelf ondergaan. Ik had een goed dagzicht, doch bij schemer en ’s avonds nam de kwaliteit van mijn zicht af. De reden was dat door de vergroting van de pupil, er myope veranderingen bijkwamen. Dit stoorde me zeker in het ziekenhuis, in slecht verlichte ruimten, met de wagen ’s avonds en bv in tunnels.

In mijn kabinet heb ik alle onderzoeken laten verrichten om na te gaan wat de werkelijke afwijking was. Ik kwam in aanmerking voor Lasik chirurgie. Op 25 november 2010 ben ik met een gerust hart naar het Laser Refractie Centrum gereden, waar ik zelf al mijn laseroperaties verricht. De verpleging vond dit wel leuk, en vroeg natuurlijk hoe het voelde om nu zelf patient te zijn.

Met een gespecialiseerd toestel, de Allegretto aberrometer werden mijn aberraties (= hoornvlieskrommingen) opgemeten.




Deze gegevens werden doorgestuurd naar de 400 Hz Wavelight Allegretto laser.
Een Temesta tabletje (destresserend pilletje) had ik echt niet nodig. Ik was er zo gerust in, zodat ik alles heel relaxt heb kunnen ondergaan.



De verpleging gaf dezelfde uitleg die ik al zo dikwijls had gehoord: dit contact op zich heeft een geruststellend effect. Ik weet immers uit ervaring zeer goed dat deze verpleegsters 100% professioneel zijn, als patient ervaar je dat onmiddellijk.



Ik ging op de tafel liggen, en gleed vervolgens zachtjes onder de microscoop. Het oog werd ontsmet, en de wimpertjes werden afgekleefd. Een tweede en derde druppeltje verdoving werd ingedruppeld.



Het ooglidhoudertje werd geplaatst. Het gekende groene fixatielichtje kwam tevoorschijn. Na zachte reiniging en spoeling, werd de Femtolaser op het oog geplaatst. Op dit moment ervaarde ik een drukgevoel, doch dit was niet onoverkomelijk. (vergelijk het met een stevige handdruk: je voelt het wel goed, doch pijn doet het niet).

Het beeld werd quasi zwart, met zeer fijne rode sterretjes verspreid over het gezichtsveld. De verpleegster telde de 20 seconden af. Het toestelletje werd verwijderd, en na enkele sec. kwam eerst een felle witte schijn tevoorschijn, gevolgd door het gekende groene lichtje. Ik zag iets bewegen, doch voelde nog steeds niets. Het flapje werd gedroogd en enkele markeringsstreepjes werden geplaatst.Toen het flapje werd opengeklapt werd het lichtje plots een wazige vlek. Ik bleef rustig die richting uitkijken, en hoorde het zachte geknetter van de Wavelight laser. Ook nu telde de verpleegster de 12 sec af. Toen het flapje werd teruggelegd, kwam het lichtje weer duidelijker tevoorschijn.

k voelde wat vocht lopen, het oog werd nagespoeld. Bij de kontrole werd het licht intenser, en bewoog een lichtbundel van links naar rechts over en weer. Ik hoorde zeggen dat er nog enkele ontstekkingsremmende druppeltjes werden ingedruppeld, doch voelde dit nauwelijks. De klevertjes van de wimpers werden verwijderd, het ooglidhoudertje ging er zachtjes uit, en misschien was het wegtrekken van het kleefdoekje nog het ergste wat ik voelde. (vergelijk het met een losse pleister die je wegtrekt).



Daar ik slecht één oog moest laten behandeling, was hiermee de ingreep reeds afgelopen.
Het beschermende brilletje werd opgezet, en met een foto met enkele van mijn verpleegsters werd dit moment vereeuwigd. Na een kopje koffie keerde ik huiswaarts.
Ik had comfort tijdens de rit door mijn oog gesloten te houden. Een 4 tal uurtjes later begon het zicht reeds helderder te worden.

De dag nadien heb ik zonder problemen kunnen deelnemen (met mijn oogdruppeltjes op zak) aan het jaarlijks congres van de Belgische oogartsen in Brussel.
Ik kan nu zelf uit eigen ervaring vertellen dat de ALL lasik ingreep 100% is meegevallen.



Paul Vermeulen